27.9.12

γουάου

Momentography. Ζώης Χαλκιόπουλος/ Πριν
Momentography. Μαρία Σωτηροπούλου/ Στιγμές Τότε

Supernova

        

Υπερκαινοφανής
























"Τον Ιούλιο του 185 μ.Χ. οι αστρονόμοι παρατηρητές του ουρανού στην Κίνα παρατήρησαν και κατέγραψαν 
ένα καινούριο αστέρι, το οποίο ύστερα από οκτώ μήνες έπαψαν να εντοπίζουν στο ουράνιο στερέωμα. Ένα 
γιγαντιαίο άστρο είχε εκραγεί και η λάμψη αυτής της έκρηξης έφτασε μέχρι τη Γη αφού ταξίδεψε στο διάστημα 
μερικές χιλιάδες χρόνια. Ήταν ένα σουπερνόβα, το πρώτο σουπερνόβα που παρατήρησε και κατέγραψε ο άνθρωπος. 
«Έζησε» όσο καιρό κράτησε η κυρίως έκρηξη και μετά «εξαφανίστηκε» από τα μάτια των ανθρώπων,
αφήνοντας ένα αποτύπωμα που έγινε γνωστό ως το Νεφέλωμα του Κενταύρου."

Στο TAF κάτι που δεν φλερτάρει με την υποκρισία. 
Δεν θα το πίστευα ποτέ οτι θα το έλεγα αυτό. Χμ...

18.9.12

το α της επανάστασης

-κάνε α!
-ααααα
-άνοιξε και φτύσε όσα δόντια έχεις!
-ε;
-φτύσε τα δόντια σου εδώ. τα θες; τι τα θες; τι τα έχεις;
 για να τα σφίγγεις, σωστά;
 θα 'πρεπε να τα δείχνεις!







All God's children need traveling shoes
Drive your problems from here
All good people read good books
Now your conscience is clear
//
Look my eyes are just holograms
Look your love has drawn red from my hands
From my hands you know you'll never be
More than twist in my sobriety

17.9.12

saint Sunday

τι είναι αυτό που μας ενώνει; Ε' Δημοτικού

Αγία Κυριακή

Αγία Παρασκευή

SpeakEasy

Σπίτι




























































































































την Κυριακή και τα μάτια σου!
την Κυριακή σου να τη φυλάς
μην τη σκορπάς
να κάνεις και το σταυρό σου
που έχεις μια Κυριακή

10.9.12

ψυχή/soul


Define ψυχή
.blank.

 εγκλωβισμένη σε μια πραγματικότητα και σε ένα όνειρο.
Ποιο από τα δύο να πνίξω;


9.9.12

ένα απόγευμα, μια Κυριακή

















Αγκομαχάς σα να σκάβεις, 
σκυμμένος πάνω από τα χαρτιά και τις σημειώσεις σου.
Μα...σκάβω.


About as subtle as an earthquake, I know
My mistakes were made for you

7.9.12

la vie


Στη βεράντα το καλοκαίρι

Είμ' ένα άστρο, μια τρίχα στο κεφάλι του Θεού, θα πέσω, στο λαιμό φοράω ένα ποίημα, προτού προλάβει να θερμάνει τις καρδιές μας θα σβήσει, αισθάνομαι τα κόκαλά μου να τρίζουν κιόλας από ανεξήγητες επιθυμίες, μα σωπάστε και θυμηθείτε τα μάτια του, να ζήσω μες στις τούφες των μαλλιών του, στα δάχτυλά του ανάμεσα, εκεί που ενώνονται με τα δικά μου μέσα στο σκοτάδι, τα μάτια του, τα μάτια του να λάμπουν σαν φανοί αυτοκινήτων που 'ρχονται καταπάνω σου, και τίποτα να μην ακούγεται, ο θόρυβος κι οι διαφημίσεις του κορμιού να μην υπάρχουν - cette rumer I vient de la ville - τίποτα παρ' αυτός κι εγώ, σε μια βεράντα, το καλοκαίρι.
Κώστας Ταχτσής


Αγάπη

θα εξορύξω και θα πιώ τα μάτια σου
για να σε δω με τα δικά σου μάτια
όταν κοιτάζεσαι
μεσ' στον καθρέφτη για να ξυριστείς
Κώστας Ταχτσής



5.9.12

01


























Έχει φτάσει η στιγμή που χρειάζεται να σηκωθείς από το κάθισμα της κριτικής επιτροπής 
και να πάρεις από το χέρι το άτομο που τόσο καιρό περνούσες από το κόσκινο της κρίσης. 
Γύρε δίπλα του και πες του με φωνή κατανόησης: 
"Ο αγώνας τελείωσε. Ξεκουράσου."

1.9.12

από μικρό μαθαίνεις





Ανηψιά: και δηλαδή εσύ θεία δεν είσαι παντρεμένη;
Θεία: όχι.
Α: και δεν έχεις άντρα;
Θ: έχω.
Α: και πού είναι τώρα;
Θ: στο σπίτι.
Α: είναι μαζί με τα παιδιά σας;
Θ: δεν έχω παιδιά. Δεν έχουμε δηλαδή.
Α: γιατι; γιατί δεν έχετε; δεν τα αγαπάς;
Θ: και βέβαια τα αγαπάω! εσένα δε σε αγαπάω;! σε αγαπάω πολύ πολύ!
Α: και τότε γιατί με τον άντρα σου δεν κάνετε παιδιά; δεν σ' αγαπάει;
Θ: μ' αγαπάει.
Α: εσύ;
Θ: κι εγώ τον αγαπάω.
Α: ...άρα θα νικήσετε μαζί τους κακούς, ε;

τα παιχνίδια των μεγάλων με τους κακούς