31.12.12

Αλλάζει.

Όταν θες να τα αλλάξεις όλα, να τους δώσεις μια και να πάνε στο διάολο, δε μπορείς.
Τα φέρνεις από δω, τα πας από κει. Αλλά είναι στο χέρι σου η απόφαση σου.
Εσύ θα ψάξεις να βρεις το κλειδί που ανοίγει την πόρτα.
Εσύ θα πάρεις την ευθύνη.
Όταν αλλάζει μια ολόκληρη χρονιά γιορτάζεις. Λες και;
Τι;
Αν σου έσπρωχνα το κουμπί να το πατήσεις, να αλλάξει ο χρόνος...;
Θα το πατούσες;
Ας είναι καλά ο συντονισμός. Στην υγειά των ρολογιών μας.

ευχές

29.12.12

she whispers Wishes all the time

Αχ, του Παρισιού οι στέγες, πλαγιασμένες ανάσκελα, με τα ποδαράκια τους στον αέρα / Raymond Queneau

Για χρόνια πλάγιαζα γραπτώς / Parcel Mroust

Ανάγνωσμα 2012/ Ζορζ Πέρεκ, Χορείες Χώρων, εκδ. ύψιλον

28.12.12

2 κουταλιές ξωτικάδας κάθε πρωί

είπε η γιατρός
3 αντιγραφές κάθε μεσημέρι είπε η δασκάλα
1 περίπατο είπε η μαμά
4 ανατάσεις είπε το 3
αναστάσεις; ρώτησε το 2
κι όλα μαζί ξάπλωσαν στον τοίχο








































































In her fantasy, there's plain to see
//
I'm tired of using technology

@Βαρούσι/Τρίκαλα

27.12.12

Ο έρωτας είναι εγγενής


























"Mercy mercy, Mr. Percy, there ain't nothing back in Jersey
But a broken-down jalopy of a man I left behind
And the dream that I was chasing, and a battle with booze
And an open invitation to the blues"


ΣΩΤ. ΓΟΡΓΟΓΕΤΑΣ-ΤΡΙΚΑΛΑ-ΟΣΑ ΘΥΜΑΜΑΙ/ΦΛΩΜΠΕΡ ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

21.12.12

Και.(3).ΚΑΛΑ.τέλος

 This is the end
Hold your breath and count to ten
Feel the earth move and then
Hear my heart burst again

Skyfall is where we start
A thousand miles and poles apart
Where worlds collide and days are dark.|.







Η πορεία είναι μια γραμμή. Ευθεία ξε-ευθεία, είναι γραμμή. Και δεν έχει τέλος.
Δεν υπάρχει τέλος. Αν υπήρχε, θα έπρεπε πριν από αυτό να ορίσουμε την αρχή.|.
Ποια είναι η αρχή λοιπόν;
Από πού θα άρχιζες;

19.12.12

?πάμε μια βόλτα





Πάμε. 
Από ποιον όροφο να ξεκινήσουμε;
Πόσοι υπάρχουν;
Πόσοι φτιάχνονται να λες...
Πόσοι;
Ας αρχίσουμε από τα υπόγεια...
Πάμε μια βόλτα;
Αρκεί να μου κρατάς σφιχτά το χέρι.
Μα νόμιζα στο σφιχτά ασφυκτιάς.
Κι εγώ νόμιζα οτι ο έρωτας κρατά για πάντα.
Ε, όχι και για πάντα. Όσο δεν ασφυκτιάς στο σφιχτά.
Τόσο.
[ήχος]

Αθήνα/Η ιστορία του σύγχρονου Θεάτρου/ΕΚΠΑ, τμήμα Φυσικής

14.12.12

Μετροπόλιταν
































Όπως μετρονόμος.
Από κει βγήκε τ' όνομά του.
Εκεί άλλωστε συχνάζουν.
Δεκάδες μετρονόμοι.
Δεν το θέλουν, αλλά εκεί τους έβαλε κάποιο χέρι. Φιλικό.
Στο μετροπόλιταν ο μετρονόμος βγαίνει για τσιγάρο.
Βαριέται όλο τα ίδια και τα ίδια.
Βλέπει φιλαράκια κι αυτό ακούγεται στο γέλιο τικ τακ του.
Λέει ανέκδοτα.
Κοκκινίζει όταν τον κοιτάνε όλοι.
Σε κάθε εκατόν πενήντα τέσσερα τικ τακ κάνει και ένα βήμα πίσω.
Πέφτει από ψηλά στον παγωμένο δερμάτινο καναπέ.
Μοιάζει με άλμα, σχεδόν ελεύθερη πτώση. Πανηγύρι για το μετρονόμο.
Πλάγιος χρόνος για την οργανωμένη κοινωνία των ανθρωπολόγων.
Πηδάει στο κομοδίνο, ανεβαίνει στο ράντσο και κοιτάζει τη θέα.
Και μετά σε συγχωρεί που τον βάζεις από την αρχή.
Όχι, δεν σε συγχωρεί γιατί έχει μεγάλη καρδιά.
Το ξέρεις αυτό, έτσι;
Για αυτό το εκατόν πενήντα τέσσερα ρε γαμώτο.
Τικ τακ.

13.12.12

Έτσι είναι, αν έτσι το θέλετε

Ακούω μέσα μου, σαν να φτάνει από μακριά, τη φωνή της που μου ψιθυρίζει:
"Κοίτα τα πράγματα και με τα μάτια εκείνων που δεν τα βλέπουν πια. Θα νιώσεις μια θλίψη, γιέ μου, που θα τα κάνει να φαντάζουν πιο ιερά και πιο όμορφα".
Luigi Pirandello, Χάος.
Το παιδί που μ΄ αγαπάει
όλο θέλει να ρωτά
τι σημαίνει Κυριακή
Σκέφτομαι γιατί ρωτάει
και φοβάμαι ότι ξεχνά
πως τον είδα Κυριακή
Το παιδί που μ΄ αγαπάει
όλο θέλει να ρωτά
που πηγαίνουν τα πουλιά
Μα το δάκρυ μου κυλάει
και καθώς αυτός κοιτά
τον σκεπάζω με φιλιά
Φέρτε μ΄ ένα μαντολίνο
για να δείτε πως πονώ
..
Μάνος Χατζιδάκις, Φέρτε μου ένα μαντολίνο


Λίγο μετά το γαλλικό Μπουλβάρ/
Η ιστορία του σύγχρονου Θεάτρου/
ΕΚΠΑ, τμήμα Φυσικής

what's wrong with you Santa?!






























δεν πρόλαβα το 12.12.12 γαμώτη.
και τώρα?!

11.12.12

Το πιστεύεις;































Πιστεύεις;
Ναι, βέβαια και πιστεύω.
Πιστεύεις στο Θεό;
Ναι, ασφαλώς.
Δηλαδή, υπάρχει Θεός;
Μα και βέβαια. Ο Θεός είναι παντού.
Α.
Ναι. Και μας βλέπει. Και μας ακούει. Και μας ευλογεί.
Α.
Ασφαλώς.
Ευλογεί όλους; Ανεξαιρέτως;
Ασφαλώς. Ο Θεός είναι αγάπη.
Και τότε γιατί μερικούς θα μας στείλει στην κόλαση; Ποιός αγαπάει και στέλνει στην κόλαση κόσμο;
Εγώ!
Εσύ... Ο μικρός μου Θεός...
Τα λέμε.
Στην κόλαση;
...
Όπου με στείλεις λοιπόν. Αν υπάρχεις. Και ξέρεις τι; Αν σε πιστεύω...

Οιδίπους επί Κολωνώ, Gospel ed. /Η τέχνη είναι παντού/ ΕΚΠΑ, τμήμα Φυσικής

10.12.12

Maraveyas Ilegàl
























































Όλοι γνωρίζουμε τι μουσική μας αρέσει να ακούμε,
και τι όχι.
Τι δε μας ταιριάζει, και τι ναι.
Εγώ θα έλεγα πριν τοποθετηθείς για τον Maraveyas Ilegàl καλό θα ήταν να τον δεις live.
Και να τον ακούσεις live.
Animateur μεγάλος. Θεατρίνος. Μουσικάντης. Ένας μικρός τσαρλατάνος της καρδιάς.

@Σταυρός του Νότου/απέναντι, 
The Nouvelle Vague nights by Pepper 96,6

9.12.12

Total Eclipse Of The Heart




































"And I need you now tonight and I need you more than ever 
And if you only hold me tight We'll be holding on forever.."


Τα 80's και τα 90's από τρυφερούδια έψαχναν τις καρδιές τους στα πατώματα.
Για κακή τους τύχη αυτά είχαν φλοκάτες.
Μπέρδεμα στο μπέρδεμα.
Γι' αυτό άλλωστε και οι φλοκάτες είναι τόσο βαριές.
Αυτό όλοι το ξέρουν.
Γιατί τα όνειρα που κάνεις όταν κοιμάσαι στη φλοκάτη δεν είναι ίδια.
Το δάκρυ που κυλάει έχει άλλη βαρύτητα.
Αυτό όλοι το ξέρουν.

Γι' αυτό και λίγοι βάζουν στο σπίτι τους φλοκάτες.
Εσύ;
Ξέρεις πολλούς;

7.12.12

2 μέτρα παρακαλώ.

























































































Μετάξι.
Αλλοτινό.
Πορφυρό.
Από τα βάθη του κόκκινου
και λίγο φως της φλόγας
που μόλις πρωτόκαψε το μαύρο.
Κάτι μοναδικό.
Ευχαριστώ.

@Μουσείο Μπενάκη/κτίριο δωρεάς Μέντη

6.12.12

με τη νίκη!















αχ αυτό το κορίτσι...
πουθενά δε κολώνει
τον άγιο ξεγυμνώνει
εσένα σε τελειώνει
και φτιάχνει βαλίτσες για μέρη ξωτικά και παγωμένα.
Και σου στέλνει postcards.
Έτσι.
Γιατί έτσι.
Γιατί μπορεί μεγάλε.
Άγιε μου εσύ!
Κοίτα να της φέρεις σωστό δώρο σήμερα γιατί τ' αξίζει!

5.12.12

princess of joy





"...A prince I was, blue-eyed, and fair in face,
Of temper amorous, as the first of May,
With lengths of yellow ringlet, like a girl,
For on my cradle shone the Northern star..."


sound

Monsieur Lazhar

Όλοι θέλουμε να διδάξουμε
για έναν ξεχωριστό,
-τόσο προσωπικό-
και ιερό
λόγο.
Ανείπωτο.
Χιλιοειπωμένο.
Θέλει προσοχή το θέμα.
Θέλει γνώση και αγάπη.
Και λίγο μεράκι. 
Και μπόι ίσαμε με δέκα ουρανοξύστες.
Και λίγη στοργή.
Και γνώση της άγνοιας.
Και λίγη συστολή.
Και θάρρος.
Και πάθος.
Και οργανωτικότητα.
Αλλά και ικανότητα να σπας τη ρουτίνα με χρώμα βιολετί.
Και εργατικότητα.
Καθόλου τεμπελιά.
Και πείσμα.
Και δύναμη αλλά και αδυναμία.
Και μνήμη. Γερή μνήμη.
Θέλει πολλά.
Θέλει όλα αυτά που έχει ένας κοινός άνθρωπος δηλαδή.
Μα πάνω απ' όλα θέλει
να μη ξεχνάς... 
Να μη ξεχνάς ούτε ένα γαμημένο λεπτό.
Monsieur Lazhar